Kronika klasztoru kapucynów w Ostrogu nad Horyniem (1750-1829)
Zwyczaj pisania kronik klasztornych, który od wieków wciąż jest pielęgnowany w Zakonie Braci Mniejszych Kapucynów, stanowi niewątpliwie ważny przyczynek do poznania historii. W kronice, niczym w zwierciadle, odbijają się ludzkie radości i zmartwienia, sukcesy i porażki, ale co najważniejsze – jest ona pięknym świadectwem relacji międzyludzkich (…).
Bracia ze wspólnoty w Ostrogu od samego początku musieli wykazać się wielkim zaufaniem do Bożego planu ze względu na problemy ze zdobyciem odpowiedniego gruntu, brak fundatora klasztoru i świątyni, w końcu poważne konflikty w czasie samej budowy… Trudne początki jednak wcale nie zwiastowały długich lat spokojnego funkcjonowania klasztoru. Od przybycia braci do Ostroga w 1750 roku do skasowania klasztoru w ramach represji w zaborze rosyjskim po upadku powstania listopadowego minęło stosunkowo niewiele czasu. Radość z nowej kapucyńskiej fundacji trwała krótko. W tym wszystkim bracia potrafili jednak dostrzec Boże prowadzenie. Potrafili odpowiadać modlitwą!
Powyższa perspektywa, historyczno-duchowa, stanowi niezaprzeczalny walor każdej kroniki klasztornej. Nasze życie duchowe nie toczy się bowiem daleko w chmurach, lecz w każdym z nas, w naszym tu i teraz. Ufam, że lektura niniejszej kroniki, starannie opracowanej przez br. Patryka Jankiewicza OFMCap, nie tylko przyczyni się do pogłębienia wiedzy na temat historii, ale również pomoże Czytelnikowi w spotkaniu miłującego Boga na drogach jego życiowych wyzwań.
Br. Marek Miszczyński minister prowincjalny
Krakowskiej Prowincji Braci Mniejszych Kapucynów (ze wstępu do publikacji)
Tytuł publikacji: Kronika klasztoru kapucynów w Ostrogu nad Horyniem (1750-1829)
